การดำเนินการทดลองการกู้คืนที่ถูกขัดขวางและการคำนวณอัตราการฟื้นตัว

การทดสอบการกู้คืนเป็นชนิดของ "การทดสอบการควบคุม"เมื่อส่วนประกอบของตัวอย่างที่วิเคราะห์มีความซับซ้อนและไม่ชัดเจน จะมีการเติมจำนวนที่ทราบของส่วนประกอบที่วัดได้ลงในตัวอย่าง จากนั้นจึงวัดเพื่อตรวจสอบว่าส่วนประกอบที่เพิ่มเข้ามานั้นสามารถกู้คืนในเชิงปริมาณได้หรือไม่ เพื่อพิจารณาว่ามีข้อผิดพลาดอย่างเป็นระบบใน กระบวนการวิเคราะห์ผลลัพธ์ที่ได้มักจะแสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ เรียกว่า "เปอร์เซ็นต์การฟื้นตัว" หรือเรียกสั้นๆ "การกู้คืน"การทดสอบการคืนตัวแบบมีหนามเป็นวิธีการทดลองทั่วไปในการวิเคราะห์ทางเคมี และยังเป็นเครื่องมือควบคุมคุณภาพที่สำคัญอีกด้วยการกู้คืนเป็นตัวบ่งชี้เชิงปริมาณเพื่อกำหนดความถูกต้องของผลการวิเคราะห์

Spiked Recovery คืออัตราส่วนของเนื้อหา (ค่าที่วัดได้) ต่อมูลค่าเพิ่ม เมื่อมีการเพิ่มมาตรฐานที่มีเนื้อหาที่ทราบ (ส่วนประกอบที่วัด) ลงในตัวอย่างเปล่าหรือพื้นหลังบางส่วนที่มีเนื้อหาที่ทราบและตรวจพบโดยวิธีการที่กำหนดไว้

การฟื้นตัวของเข็ม = (ค่าที่วัดได้ของชิ้นงานทดสอบที่มีหนามแหลม – ค่าที่วัดได้ของชิ้นงานทดสอบ) ÷ จำนวนที่วัดได้ × 100%

หากมูลค่าเพิ่มคือ 100 ค่าที่วัดได้คือ 85 ผลลัพธ์คืออัตราการฟื้นตัว 85% หรือที่เรียกว่าการฟื้นตัวแบบมีหนาม

การกู้คืนรวมถึงการฟื้นตัวแบบสัมบูรณ์และการฟื้นตัวที่สัมพันธ์กันการกู้คืนโดยสมบูรณ์จะตรวจสอบเปอร์เซ็นต์ของตัวอย่างที่สามารถใช้สำหรับการวิเคราะห์หลังการประมวลผลเนื่องจากมีการสูญเสียตัวอย่างบางส่วนหลังจากการประมวลผลสำหรับวิธีการวิเคราะห์ โดยทั่วไปการฟื้นตัวแบบสัมบูรณ์จะต้องมากกว่า 50% จึงจะยอมรับได้เป็นอัตราส่วนของสารที่วัดได้ซึ่งเพิ่มในเชิงปริมาณไปยังเมทริกซ์ว่างหลังการบำบัดตามมาตรฐานมาตรฐานนี้เจือจางโดยตรง ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์เดียวกันกับการรักษาแบบเดียวกันหากเป็นเช่นเดียวกัน อย่าเพิ่มเมทริกซ์เพื่อจัดการกับ อาจมีปัจจัยที่มีอิทธิพลมากมายที่ป้องกันสิ่งนี้ ดังนั้นจึงสูญเสียจุดประสงค์ดั้งเดิมของการตรวจสอบการกู้คืนแบบสัมบูรณ์

การกู้คืนญาติมีสองประเภทโดยเคร่งครัดวิธีหนึ่งคือวิธีทดสอบการกู้คืน และอีกวิธีหนึ่งคือวิธีทดสอบการกู้คืนตัวอย่างที่ถูกขัดขวางแบบแรกคือการเพิ่มสารที่วัดได้ในเมทริกซ์ว่าง เส้นโค้งมาตรฐานก็เหมือนกัน การกำหนดแบบนี้ใช้มากกว่า แต่มีข้อสงสัยว่ากำหนดเส้นโค้งมาตรฐานซ้ำๆวิธีที่สองคือการเพิ่มสารที่วัดได้ในตัวอย่างของความเข้มข้นที่ทราบเพื่อเปรียบเทียบกับเส้นโค้งมาตรฐานซึ่งถูกเพิ่มลงในเมทริกซ์ด้วยการกู้คืนสัมพัทธ์ส่วนใหญ่จะตรวจสอบความถูกต้อง